Bir yazımın başlığı, "Acemi İhtiyar"dı. Şu andaki durumumu da "Acemi Hasta" deyimi karşılıyor sanırım.

Ameliyatımı Ankara Şehir Hastanesi Üroloji Bölüm Başkanı Sayın Prof. Dr. Öner ODABAŞ hoca yaptı. Şu anda da aynı hastanenin Onkoloji Bölümünde tedavi görüyorum.

İlk iki gün çok acı ve sancı yaşadım. Halbuki bu durum çok normaldi. Uzun süre yoğun bakımda kalanlar oluyor, neler yaşıyor insanlar neler... Empati yapmak, hasta olanları, ameliyat olanları anlayabilmek için böyle bir olay yaşamak büyük bir fırsat. Peyami Sayfa’nın "Dokuzuncu Hariciye Koğuşu"nu düşündüm. Kanuni Sultan Süleyman'a atfedilen, "Halk indinde nesne yok devlet gibi/Olmaya devlet cihanda bir nefes sıhhat gibi" dizeler gelip gelip geçti hafızamdan.

Ameliyatın olduğu gece yılbaşı gecesiydi. Ertesi gün de resmi tatil. Sadece nöbetçi doktorlar ve hemşireler vardı. Hizmetleri kusursuzdu; ama aşırı tansiyon yükselmesi beni perişan etti. Sağa sola dönemiyor, göz kapaklarını kapatamıyordum. Âdeta sabahlar olmadı, güneşler doğmadı...

Aklıma hep: "Müneccim ve muvakkit ne bilir şeb-i yeldayı / Mübtelayı gama sor kim geceler kaç saat" dizeleri geldi. Her yılbaşı öncesi bunu tahtaya yazar öğrencilere açıklardım. Ama bu dizelerin anlamını yaşayarak öğrenmiş oldum.

Burası Türkiye'nin en güzel hastanelerinden biri. Allahu Teâla bütün hastalara şifa, dertlilere devalar nasip eylesin. Sağlık hizmetlerini bu şekilde dünya standartları düzeyine; hatta üzerine çıkaranlardan da aşlah razı olsun. Bizzat ziyaret eden, telefonla defalarca arayan, facebook paylaşımlarıma dualı yorumlar yapan bütün eş-dost, akraba ve arkadaşlarıma teşekkür ediyorum. Hepsinden Allah razı olsun.

Sevgili Peygamberimiz (sav) hasta ziyaretini çok tavsiye ediyor ve Müslümanın Müslümana karşı görevlerinden addediyor. Bunun anlamını insan hasta olunca daha iyi anlıyor.

Allahu Teala tüm hasta olup da şifa bekleyen ehli imana eş Şafi ismiyle ve rahmetiyle muamele etsin. Amin!