Şair Süreyya Berfe, "Bizim şairliğimiz Sezai Bey’in şairliğinin yanında hiçbir şeydir. O çok müstesna bir insan ve çok müstesna şairdi." dedi.

Üniversitede okuduğu 1960'lı yıllarda tanıştığı Karakoç'un o yıllarda Sultanahmet'te metruk bir odada kaldığını aktaran Berfe, "Camı, çerçevesi kırık bir yerdi ama o orada çalışıyordu. Peygamber gibi bir adamdı. Onun mısralarından bir tanesi de 'Uzatma dünya sürgünümü benim' şeklindeydi. Rabbine söylüyordu bunu. Mesele Müslümanlıksa eğer bir insan ancak bu kadar mükemmel bir Müslüman olabilirdi. Diriliş dergisindeki yazılarını dört gözle beklerdim." diye konuştu.

Sezai Karakoç gibi insanların yaşarken kıymetlerinin yeterince bilinmediğini dile getiren Berfe, şunları kaydetti:

"Çok nankör bir toplum olduk. Kimin umurundaydı Sezai Karakoç? Dünya artık başka bir yöne doğru gidiyor, sarsılan, hırpalanan, yıpranan değerler var. Toplumumuzun ve insanımızın önce kendine karşı samimi olması gerekiyor. Öldükten sonra konuşmak kolay tabii ki ama bu değerlerimize yaşarken de kıymet vermeliyiz. Onun kitapları ve şiirleri her gün her gece okunmalı ve okutulmalı. Onu ancak okuyarak ve okutarak şad ve yad ederiz. Samimiysek, onu gerçekten seviyorsak her fırsatta günlük hayatımızın içine Sezai Bey'i katmalıyız, temsil ettiği değerler manzumesinin bir yeri olmalı hayatımızda. Sezai Karakoç'un edebiyatta ve şiirde başka bir idraki vardı. Maalesef onun izini devam ettiren birisi de çıkmadı. Sezai Bey hep hak bildiği yolda ilerledi."

Berfe, Sezai Karakoç'un Diriliş dergilerinin eksik sayılarını para almadan kendisine verdiğini anlatarak, "Dünya nimetini hiç görmüyordu. Gönül gözü, akıl gözü, inanç gözü olan varsa Sezai Bey'in farkını görürler. O şair deyip geçilebilecek biri değildi. Ona iyi şair demek bile kısır kalır, onu kuşatmaz." ifadesini kullandı.