Kemalizmin şiirini "Ahiretten önce de Yüce Divan kurulur…" diyerek Behçet Kemal Çağlar yazmıştır; bu siyasal şiddete savurmuş, yıkıcı, Batıcı kaba ruh, elbette sanat ve edebiyattan uzaktır.

Bu körü körüne yapılan yıkıcı Batıcılık, edebiyatımızı bitirmiştir.

Batıcılık adına inançsızlık, pozitivizm, pragmatizm, konformizm, hedonizm, düşmanla işbirliği, ihanet, eziklik, kişisel çıkarı ülkenin çıkarının üstüne koyma, sanat ve edebiyatın gerektirdiği enerjiden mahrum bırakır sanatçıyı.

"Kabe Arabın olsun, Çankaya bize yeter!" diyen Kemalettin Kamu'nun şair olduğunu ispatalama çabası kalmıştır artık üniversitelere ve edebiyat fakültelerine. Şiir'in tamamı şu şekilde:

bir ebedi güneşle
burada doğdu gazi
yaprak yığını gibi
burada yandı mazi

burada erdi musa,
buradan uçtu isa.
bülbül burada varsa
hürriyet için öter.

ne örümcek, ne yosun
ne mucize, ne füsun
ka'be arabın olsun
çankaya bize yeter!

Sanat edebiyat profesörlüğü dediğin Batı merkezli estetik ve poetik anlayışa hizmet olduğundan yatıp kalkıp bir kaçtane "Sana çıkar bu yurdun ararsak son yolu da / Kutlu bir tanrı oldun güzel Anadolu’da" diyen Fazıl Hüsnü Dağlarca çıkması için varlarını yoklarını ortaya koyarlar ve çaba sarfederler..

Cumhuriyet aydını ve sanatçıları içine düştüğü paganizmden hiç sakınmamaları, bürokratik azınlığın, komprador ekonomi çevrelerinin ve dünya iletişim ağına eklemlenmiş medyanın yanı sıra sözkonusu akademik destek yüzündendir.

Eğer İlhan Berk Atatürk'e "Allah yazmadı / Sen yazdın alın yazımızı" diyebiliyorsa, bu sırtını kafire dayamanın şımarıklığındandır..

Batıcılık, bilim ve düşünceyi olduğu kadar kültür, sanat ve edebiyatımızı da bitirmiştir.