DÜNYAYI CENNETLE DEĞİŞMEK

İstanbul’u inletiyor ezanlar

Bunlar kitap kardeşi diyorum

Kuran ailesi

Senden geleni tasdik etmişler

İkrar ediyorlar dilleriyle de

Ölüm ötesinden haberliler

Kalplerini ihya etmişler

Yoksa nereden bilecekler fakire dağıtmayı elinde avucunda olanı

Sofra neşesini bir ramazan akşamı hiçbir şeye değişmemeyi

Paylaşma sevincini nereden bilecekler oruçsever olmayı zekatsever

Nereden bilecekler miraçtan döneni sevinçle karşılamayı

Atının başını tutmayı namazsever olmayı

Saatler Kur’an’a ayarlı o sokaklarda

Atları kovmamış o şehirlerde

Sabahları mukabelede hanımlar  

Her akşam otuz üç rekat namaz kılarlar  

Her minare ki ayağı dibinde kubbe var göğü deler gider

Dünyayı geride bırakan yürüyüşe can atanlar

Yoldaşlığı yüceltenler

Seferde kefeni başa sarıp sarık yapanlar

Hürriyeti müezzinler bekler ezanlarla

Bayrak gölgesindeki barışı

‘Camideyiz’ yazıyor kapıya asılı kağıtta

Cuma vakti çok dalgalı bir iç denizdir

Ruhunu işlemek için şefkatle vuran kıyılara

Rızık yer altı ırmağıdır cadde vitrin etiketler değil

Eldeki yenilmeyen meyve içilmeyen bir bardak su

Allah için açılmış mescitler yollar  sokaklar

Kapı kapı aşure dağıtmalar

Altının paranın buğdayın nisabı belli

Büyük baş hayvanın küçük başın zekatı

Dünyayı cennetle değişenler

Acıya sevinç ağlamaya mutluluk verenler

Sabırdır nefes sayacı tik taklarını duymak  

Düşük faizle borç dağıtan kirli tefeci eller

İbrahim’i yakacak ateşe odun atmakla ünlü

Çok nefret ediyorum sermayenin kullarından

Sevdiğini bana da sevdir

Eyüpsultan, 2010

Ay Vakti Dergisi, Eylül-Ekim 2022