1. Yahudi, kendi varlığını Tanrının işareti görür ” biz varsak tanrı var” veya “Yahudi varsa Tanrı vardır.” Üstün ırkını Tanrının üstünlüğüne eşitler.. Tanrının tüm sıfat, eylem ve izleri Yahudi aracılığıyla gerçekleşir. Vahiy Yahudiye aittir, peygamberler yahufiden çıkar. Karanlık içindeki İnsanlığın yegane Işıgi İsrailogullarıdır. Ortaçağ Yahudi zihnine göre “Aristo bile Attika ( fasih Yunanca ) diliyle konuşan ve Yunan kisvesine giren Hz. Musa ‘dan başkası değildi. Ancak bir gün siyonistin ontolojik varlığı ortadan kalkınca yani aşağıladığı öteki kavimler tarafından varlığı tamamen yok edilince de Tanrının zatı, tezahürleri ve etkisi izhar olmaya devam edecek..

2. Hiristiyan, Tanrı ile İnsani ( Mesih’i) birbirine eşitler ve hiristiyanlari Tanrının çocukları kabul ederek göklerin ihtişamli tedbirati ile inancını eşitler; belirsiz ve sessiz ama saat gibi işleyen muhteşem göksel harmoni, kıyamete kadar yani ne zaman bozulacağını Tanrıdan başkasının bilemeyeceği bir ana kadar muğlak ve müphem kalmaya devam eder. Hiristiyan da göksel krallık için, bin senedir devam eden bir süreçle, ” krallık geleyazdi, eli kulağında, az sonra gelecek, emmareleri belirdi, çıkmak üzere” gibi söylemlere mahkum durumda..

3. Müslüman ( Türk) Varlığını Tevhide adar, devletinin makro hedefleri , dinin vaatleridir. Allah’a imanı, üstünlük aracı görür. En üstündür zira mumindir. Tüm üstünlük ve otorite verici araç ve aygıtlarına ( bayrak( hilal) , devlet( cihangir) , millet( din), medeniyet( irfan), ordu( mehemmetcik), Tevhidi ve Peygamberini nakşeder durur. Böylece tüm bu değerlerine kıyamete kadar ilahi lütuf ile beka bahşedilmiş olur..

Prof. Dr. Mustafa ALICI