بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّح۪يمِ 

 وَقُلْ رَبِّ اَنْزِلْن۪ي مُنْزَلاً مُبَارَكاً وَاَنْتَ خَيْرُ الْمُنْزِل۪ينَ 

«Rabbim! Beni güvenli ve bereketli bir yere ulaştır.

Sen en hayırlı kılavuzsun, de!» 

(Mü'minûn Suresi, Ayet: 26-29)

Bu ayet, Hz.Nûh’un (a.s.) tufanda Allah’tan yardım dilemek için yaptığı duadır.

Dolayısıyla bu ayette Allahu Teala  peygamberine makbul bir dua öğretmektedir.

Dikket edilirse Hz. Nûh, hem şahsı hem de beraberindeki gemi yolcuları adına yaptığı bu duada, Allah’tan güvenli ve “bereketli” bir limana indirmesini,  yöneldiği yeri, ulaşacakları kara parçasını kendileri için hayırlı kılmasını dilemektedir.

Gemide bulunan yolcuların güvenlik ve rahatlığını veya yolculuğun bitiminde inecekleri yerin güvenli ve bereketli olmasını dilediği açıklaması bütün kaynak tefsirlerde mevcuttur. (Meselâ bk. Zemahşerî, III, 46-47; Râzî, XXIII,95).

Bu dua, her hangi bir sınırlamaya gitmeden âyette olduğu şekliyle anlaşılmalıdır.

Bu ayet, her müminin, yeni ülke, şehir, konut ve iş yerine yerleşirken, yolculuk yaparken tekrar etmesinde fayda bulunan anlamlı ve önemli bir dua örneğidir.

Hz. Peygamber’in (s.a.v.) 12 Rebîülevvel (24 Eylül 622) Cuma günü Medine’ye girdiğinde, kendisini davet edenleri kırmamak için devesi Kasvâ’nın salıverilmesini ve onun çöktüğü yere en yakın evde konaklayacağını söylerken Hz. Nûh’a öğretilen bu duayı yaptığı rivayet edilir..